Terwijl …

Terwijl de klok de tijd in vieren slaat
het stervend blad de blik wat doet vervagen
is het een leven
dat haarscherp in ’t geheugen staat;
weldra reikt een handvol handen
dat zal steunen – hem zal dragen
de herfst zal zwijgend verder zweven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *