We zijn bang
voor waar we gaan, wat er komt
waar anderen blijven
die we niet meer kunnen kussen.

We willen terug en anders
en opnieuw en dan beter
terwijl we het zelf daardoor
grijzer en zwaarder maken …

 

… Totdat we het begrijpen –
of het op de wind is of bij de dood
dat er licht ook voor ons is
en dat verdergaan het beste is.