Anne-Claire Winkelhagen (1979) studeerde Communicatie & Marketing en kreeg een baan in de evenementenwereld. Toen die na een paar jaar stopte, stelde ze zichzelf de vraag: ‘Wat zou ik nu het liefste gaan doen?’ Het antwoord was ‘Woningen inrichten’. Met slechts een laptop ging ze aan de slag, veroverde zich autodidactisch een plaats in de ontwerpwereld en is 20 jaar later met haar high-end full concept bureau Clairz Interior Design (Torenlaan 12d) zeer succesvol.
Is de route van 2005 naar nu de weg geworden die je toen voor ogen had?
‘Nou, nee. Ik had toen niets voor ogen. Gewoon doen, durven. Geen overwegingen, geen bedrijfsplan. Ik ben nooit van de lange teksten geweest, maar ik denk des te meer in kleuren en vormen. Misschien wel jeugdige onbezonnenheid, maar ook iets dat van binnenuit kwam én door vroeger wakker is gemaakt. Blaricum was totaal niet in beeld. Wel had ik een gezonde bewijsdrang, hield de concurrenten scherp in de gaten en wilde natuurlijk pitches winnen – wat regelmatig lukte.
Nu is er wel meer reflectie – en ambitie. Over die laatste: mijn kernambitie is mensen gelukkig maken in hún huis. En met hún huis bedoel ik dus niet een woning die door Clairz mooi is ingericht, maar waar de toekomstige bewoners hun hart neer willen leggen. Waar liefde en warmte is. Thuis zijn in een woning die ze niet meer willen ruilen. En de reflectie? 2025 is het jaar van de verandering, ook hier. Ik heb het gevoel dat ik het traject van de totaalprojecten (meestal meerdere tegelijkertijd) wat ga loslaten en mij meer ga richten op product design. Ambachtelijk en verrijkt door de kennis en ervaring die ik de afgelopen twee decennia heb verkregen. Eigen stoelen ontwerpen, vazen, banken – you name it. Met een schetsboek mijzelf een weekendje terugtrekken – heerlijk.’
Waar ben je echt goed in en wat zou je nog bij willen leren?
‘Aandacht voor de opdrachtgever, authentiek zijn en kwaliteit leveren. Ik beschouw mijn opdrachten als een dans die ik uitvoer met mijn klanten. We moeten bij elkaar horen, ontwerpen en inrichten is een samenspel van stijl en smaak, over en weer. Het is dan ook een heel persoonlijk vak dat ik heb – het elkaar leren kennen en begrijpen en aanvoelen gaat heel ver. Ook daarin is dat kunnen denken en doordenken in kleuren en vormen een voordeel.
Wat ik beter zou kunnen of überhaupt zou willen leren is naaien – gewoon dingen maken op een naaimachine! -, beter fotograferen en vooral in het organiseren van mijn bureau wat gestructureerder zijn. Wat voor mij geen chaos is, kan dat voor anderen wel zijn.’
Wat maakt je kwaad, wat is een geluksmomentje?
‘Onrecht, vooral negatieve dingen die mensen ongevraagd overkomen vind ik vreselijk. Er zijn dan ook periodes dat ik het nieuws met opzet niet volg – die constante stroom van rotberichten is me soms te veel. Geluk is bijvoorbeeld tegen zonsondergang met dochter en hond (en vent als die niet in de keuken staat) wandelen over de hei. Met mijn liefsten in de natuur zijn, frisse lucht, mooi licht – dat is groot geluk.’
///
Oog op Blaricum 