Immaterieel erfgoed en verandering

De Nederlandse kermis is sinds deze zomer immaterieel erfgoed. Dat betekent meer waardering en zorg voor dit al eeuwenoude fenomeen, meer overheidsgeld om de continuïteit te waarborgen, meer communicatie/educatie, enz. Het betekent ook dat er aan de drie kermis-participanten meer positieve verantwoordelijkheid wordt gevraagd dan wel verwacht om de kermis als kermis in leven te houden. Dus van zowel exploitanten, als horeca en bezoekers wordt geacht de kermis te exploiteren, eraan bij te dragen en te consumeren in lijn met de waardering voor en de bedoeling van de status van immaterieel erfgoed. Waarbij natuurlijk ruimte moet zijn om her en der wat te veranderen – of om dat juist niet te doen. Onderstaande kraampanelen brengen dat in beeld.