… en kelen van het HART-koor van Sarita Lemmens zweefde gisterenavond langs de Schapendrift, afkomstig van de Sing Along die daar plaats vond. Een klank- en kleurrijke bijeenkomst met ook meezingers – zondagavond bij het ontsteken van de Blaricumse Kerstster zijn ze er weer en meer koor-info HIER.
… waar door velen vol verlangen naar is uitgekeken: Aspergeboerderij komt terug!
///
… de pop-figuranten voor in de kerststal en -markt op Schapendrift 45a, waar vanavond om 19:30 uur een Sing Along plaatsvindt met Sarita’s Hartkoor en waar zondag 21 december na zonsondergang (rond 17 uur) de Blaricumse Kerstster zal worden ontstoken.
Dorpskerk, 19:00 uur: een kerstviering met koorzang, een kerstboodschap van burgemeester Barbara de Reijke, een overweging van Rotary-voorzitter Nicole Elferink, een kerstverhaal voorgelezen door Johnny de Mol, circa 150 volwassenen en ongeveer 40 kinderen. Na afloop was er warme choco met slag, zoetigheden en Glühwein.
Rotary Blaricum-Centaurea organiseerde deze viering voor de vierde keer.
Door het vertrek van drie raadsleden is de fractie van Hart voor Blaricum gehalveerd. De drie hebben een politieke partij opgericht: Het Geluid van Blaricum. Wordt vervolgd, met bijvoorbeeld: – hoe gaat het progranma van Het Geluid eruit zien; wie zullen waar terecht komen op de kandidatenlijsten van beide partijen en hoe zit het eigenlijk met de besturen van beide partijen?
Voor degenen die de bloedstollende dan wel barrières doorbrekende lokale politiek van dichtbij willen meemaken: vanavond om 20 uur is er een reguliere raadsvergadering in het BEL-kantoor in Eemnes. Daar zal Het Geluid voluit aan deelnemen. Op de agenda staat ondermeer de Verkeersvisie – u weet wel: het document waarbij een ingebrachte Zienswijze door de gemeente in eerste instantie eigenhandig (en dus onwettig en volgens de indieners misleidend en met kwade opzet) is aangepast. Naar Haagse maatstaven zou dat voor de verantwoordelijke wethouder VVD’er Cornelis een motie van wantrouwen moeten opleveren …
U kunt ook naar het Kerstviering in de Dorpskerk gaan (19:00 uur), en/of een Kerstconcert in de Blaercom (20:15 uur). Dat zal met de zuivere en devote geluiden misschien beter voor uw hart zijn.
Vanmiddag onthuld bij Dorpsstraat 3. De geschiedenis vindt u HIER.
Mogen en kunnen meedenken met het openbaar bestuur is een essentieel onderdeel van de democratie. Het draagvlak en de kwaliteit van de besluiten gaan (als het. goed is) er op vooruit. Als echter in een korte periode blijkt dat er voor participatie verschillende non-productieve wegen worden bewandeld, dan zijn vragen op hun plaats.
Burgemeester de Jongweg.
De ene aanwonende hoort niets, de andere krijgt op een maandagavond een briefje van een bestratingsbedrijf in de bus: morgenochtend beginnen we met het opnieuw bestraten van het wegdek. Oh … En als het werk tot ongeveer eenderde is gevorderd, wordt er vanwege én de gebruikte stenen (roze klinkers) én zorgen over de afwatering (de weg ligt een meter hoger dan de andere weg waar die op uit komt) aan de bel getrokken, en mede via een raadslid wordt de boel stil gelegd. De oorspronkelijke steentjes (Waaltjes) moeten terugkomen, de bolling van het wegdek ook, anders stroomt het regenwater de aanliggende dammen op.
Vraag: wie heeft tot dat herbestraten besloten, waarom, en waarom zijn de aanwonenden niet tijdig geïnformeerd – zodat ze nog wat konden inbrengen? (Participatie!) En waar zijn die oorspronkelijke Waaltjes gebleven, onderdeel van het lokale erfgoed?
Zienwijze Verkeersvisie.
Aan- en omwonenden dienen een zienswijze in op de Verkeersvisie. Zo’n 40 personen laten met naam en toenaam en ondertekening weten zorgen te hebben over de effecten van die Verkeersvisie op het verkeer op de Huizerweg en omliggende straten. Ergens in het gemeentelijke apparaat wordt die zienswijze teruggebracht tot ‘ingediend door één persoon’ en de tekst wordt taalkundig (van wij naar ik) veranderd en inhoudelijk teruggesnoeid. Terwijl in eerste instantie de gemeente heeft laten weten de zienswijze te hebben ontvangen … En nadat de indieners over de veranderingen bij het college van B&W hebben gereclameerd, wordt de gemeenteraad hierover niet gïnformeerd. In tweede instantie gebeurt dat wel, maar het college lijkt nog steeds niet in de gaten te hebben dat het niet om een zienswijze gaat van (slechts) één persoon, maar van 40.
Vraag: wie heeft besloten om die zienswijze zo ingrijpend en wezenlijk te veranderen en waarom? Waarom is ook in deze de participatie beschadigd? Waarom bestaat er nog steeds bij de indieners het gevoel ‘worden we gefuckt?’
Vanavond is er Commissievergadering (20:00 uur, gemeentehuis). Naar verluidt zal er over bovenstaande kwesties en vragen worden ingesproken. En over vier maanden zijn de raadsverkiezingen.
• -> Oog is een fotoblog. En soms even niet.
De Protestantse Gemeente Blaricum heeft plannen ontwikkeld om de Dorpskerk aan het Oranjeweitje te verduurzamen. Er wordt gesproken over ‘ingrijpend verbouwen van een cultuurhistorisch kerkgebouw’, ofschoon ook wordt gesteld dat ‘er in de kerk vrijwel niets verandert en het gaat om niet zichtbare aanpassingen’. De Kerkrentmeesters hebben de plannen opgesteld, de Kerkenraad heeft die in meerderheid goedgekeurd.
Het zou gaan om vervanging van de verwarmingsinstallatie (vloerverwarming in plaats van de klassieke platen aan de zijmuren), isolatie, verwijdering van brandbare materialen en voorwerpen en mogelijk het realiseren van een middenpad. In detail kan er nog geen informatie worden gegeven (o.a. over planning, uitvoerders, overlast en planning), want de bijeenkomst vanavond was een besloten informatieavond voor de kerkgemeente. Die heeft tot 15 december a.s. de tijd om nog suggesties en gedachten aan te brengen, daarna zal het definitieve plan op tafel liggen en openbaar zijn.
Nog wel mocht deze gedachte worden ontvangen: ‘Door onze Dorpskerk te verduurzamen kan deze blijven voortbestaan: op deze wijze kan zij haar christelijke en maatschappelijke missie blijven uitdragen.’
Volgens de organisatie was het vanaf de start om 12 uur lekker druk en heel fijn geweest.
… met deze kerstboom van ruim 12 centimeter hoog. Gemaakt van heel kindvriendelijk en duurzaam kaarsvet, dus op een gegeven moment is ‘ie weg (op, zoals die HvB-boom uit 2007) en heeft u geen last van uitgevallen naalden en een stinkende rotkluit. Nu verkrijgbaar bij Bij Jelle aan de Dorpsstraat (what’s in a name) en er komt mogelijk een motie om het College van B&W op te dragen volgend jaar op elk adres in de gemeente (dus in álle wijken) zo’n kerstboompje te bezorgen. Door de collegeleden hoogstpersoonlijk. Vol verwachting … enzovoort.
Kennelijk is, met een sneu aandoende eenzijdigheid, de campagne voor de raadsverkiezingen van 18 maart 2026 in de Bijvanck van start gegaan. Energiebron is de (?) gemeentelijke kerstboom die naar de smaak van een aantal wijkbewoners wat aan de kleine kant is. Een regiokrant is erbij gekomen, foto gemaakt en wat ronkende tekst gepubliceerd. ‘Bijvanck achtergesteld gebied!, Bijvanck ondergeschoven kindje.’ En vanuit het college van B&W is gemeld dat er een boom van 5 meter (hoogte) is gevonden.
Tjee. En dat over een wijk die net zo’n 50 jaartjes bestaat en waar voor zo’n 35 mln euro wordt gespendeerd aan ‘de verbetering’. Tjee … reken maar dat zij (…) in het Dorp daar stinkend jaloers op zijn. Want dat Dorp zit met nogal wat straten en wegen die een paar eeuwen oud zijn en waar nul euro aan wordt besteed voor ‘verbetering’. Wegen die hardstikke onveilig zijn en waarvan het al dan niet noodzakelijke gebruik afbreuk doet aan de leefbaarheid – nul euro. Of de boel wordt voorzien van die roze vinex-keien.
De wegen in het Dorp – waarover in de Strategische Visie 2030 al het nodige werd gezegd – en waarmee niets is gedaan. Uit welk jaar die Visie is? Uit 2010. Dus vijftien jaar geleden … en dan niets! Wie of wat is achtergebleven …?
En een gemeentelijke kerstboom? Niet in het Dorp, niet in de wijk Crailo (o ja, die hebben we ook nog …) en ook niet in die o zo goed doordachte nieuwe wijk de Meent, zonder centrum en zonder zelfs maar iets van een centrale plaats …
Dit terzijde. Het zijn feiten, maar roepen zuur op. Komen we niet verder mee. Dus ook maar niet op reageren.
Het ware beter geweest als de politieke opportunisten kennis hadden genomen van de scriptie van een zekere dorpsgenoot, die daarmee in 2003 zijn master haalde in de Cultuursociologie aan de Universiteit van Amsterdam.
Die scriptie heet Blaricumse betrokkenheid en geeft een antwoord op de vraag ‘In welke mate zijn Blaricummers op elkaar betrokken?’ Waarbij de sturende gedachte was: ‘Hoe meer betrokkenheid, hoe meer ‘samenleving’ er is, en omgekeerd.’
De conclusie van dit werkstuk (beoordeeld met een 7) luidde: ‘De Blaricumse betrokkenheid is niet erg groot en neemt af. Dit geldt voor zowel de afzonderlijke wijken als voor de gemeente als geheel.’ Ofwel: uitgestoken handen vanuit het Dorp naar de Bijvanck waren er niet zo veel, maar die vanuit de Bijvanck richting het Dorp evenmin! En ook dat lijkt na dik twee decennia niet te zijn veranderd/verbeterd.
En even verder: ‘De vraag of Blaricum-Dorp en de Bijvanck vanuit sociologisch perspectief tesamen als één coherente samenleving kunnen worden beschouwd, krijgt dan ook een ontkennend antwoord.’ En ook: ‘Er is geen sprake van uitsluiting, wel van non-integratie.’ En ten slotte (2003!): ‘… de individualisering schrijdt voort, in het Dorp neigende naar egoïsme.’
Blaricum was al in 2003 ‘een geformaliseerd samenstel van sociale enclaves en mono-culturen.’ Velen zullen het ermee eens zijn dat dit in de voorbije 22 jaar niet minder is geworden, maar meer. Scherper. Ook door externe ontwikkelingen, maar ook door intrinsieke lokale krachten en fenomenen.
Hoe dan en wat betekent dit voor nu – en later?
Het Dorp is nu eenmaal anders dan de Bijvanck, de Bijvanck weer anders dan de Meent en die wijk weer anders dan het Dorp. Het is wat het is. Net zoals u bent die u bent, maar anders dan uw linkerburen en weer anders dan uw rechterburen – en die buren verschillen ook weer van elkaar. En toch woont men best aardig en vredig en in meer of mindere mate op elkaar betrokken in dezelfde straat. Verschillen zijn inherent aan het bestaan. En de grootste rijkdom is misschien wel bescheidenheid.
Er valt derhalve niets te eisen, niets te forceren. Niets te huilen noch te mekkeren. Wel te begrijpen, in te zien, te accepteren, te respecteren. Niet weglopen alstublieft voor de conclusie dat de een nu eenmaal anders is dan de ander: buren, wijken, gemeenten, landen, rassen, gender.
En er sowieso geen politiek beladen issue van maken. Anders zijn betekent no way minder zijn. Anders zijn is niet ‘achtergesteld’, niet ‘ondergeschoven’. Anders zijn behoeft ook geen verdere invulling, geen vergelijking, geen ranking, geen competitie.
Wees blij met wie je bent en wat je krijgt, en denk nog ’s na of je wat zou kunnen geven. Ook als je in de Bijvanck woont en je het beeld van zo’n rijkestinkerd uit het Dorp op je netvliezen hebt. Ook achter je hoge haag en stalen hek en je je afvraagt hoe ‘het andere leven’ zou zijn. Beweeg, ga op zoek. Trots zijn op je zelf is oneindig veel beter dan een nergens op slaande slachtofferrol. Anders zijn is zijn.
Ter afsluiting en te gebruiken als wat ‘sociaal huiswerk’ de twee laatste vragen die in het veldonderzoek van de scriptie aan 18 geïnterviewde dorpsgenoten zijn gesteld:
///
Dit is een Oog-column.
Met voordrachten door Johnny de Mol en burgemeester Barbara de Reijke.
Oog op Blaricum 